Düşünce, düşünce yollara; düşlerin gölgesi görünür ufuklarda. Bilgi özlemi ile yanan sineler, özlemin otağından yetiştirir düşlerini, düşüncelerini. Sızıdır bilgi… sancıdır düşünce… ağrıdır hayal, düş, emel… haykırıştır her bir kelime… çığlıktır yazı… hasretin, hasret gönüllerle hemdem oluşudur.
Yola çıkma cesaretini gösteren herkese lütfünü ikram eder Rabbimiz. O ikramın neşesi azıktır, tattır. Emekler karşılık bulur, hayat denen âlemin gezegenlerinde yaptığınız seyahat, ikrama ikram katar; nimet kılar fikrinizi, zikrinizi. Hayat ayettir, Rabbimizin okumamızı istediği. Hayat ikramdır. Hayat mücadele ister, emek ister, çaba ister. Hayat dinamizm ister. Hayatını atık malzeme, kendini müsvedde kılmak istemeyen her dimağ hayata hareket olarak bakar. “Her şey akar..insan..tarih..” demiş ya şair, akar hayat ve insan bu akışa ayak uydurduğu müddetçe insandır. İnsan hayatı anlamlı kılabildiği müddetçe kutsaldır. İnsan hayatı anlamlı bir değer, ikram olarak görebildiği müddetçe yaşar.
Ne güzel denmiş, “Sorgulanmayan bir hayat, yaşamaya değmez” diye. Hayat denen yürüyüş sorgulandığı, anlamlı hale getirildiği, mücadele ile süslendiği müddetçe yaşanmıştır, yaşanır. Yoksa herkes doğar, büyür ve ölür. Marifet bu değildir. Marifet hayatın içinde yaşamı düşlemektir. Marifet düşüncenin denizinde karayı bulabilmektir. Hayat ve insan ilişkisinde yaşayanlar hayatın insan için olduğunu fark edip, hayatı anlamlandırmaya çalışanlardır. Bunun içinde gereken sorgulamak, düşünmek, mücadele etmek ve düşlemektir.
Emeller, hayaller değerdir. Mücadele tecrübedir. “Düşünmek aklın zekâtıdır.” Sorgulamak Allah’ın emridir. Bunlarsız bir hayat yaşamaya değmez. Bunlarsız bir hayat sürüncemede yaşamaktır. Rüzgârın önündeki yaprak kadar bile anlamlı, değerli değildir. Yol açık; yola çık. Çünkü duranlar değil, yürüyenler, koşanlar kazanır. Yol içinde yolları ancak idrak ustaları keşfeder ve ancak bu sorumluluğu üslenenler “İNSAN” sıfatı ile ilahi huzurda şereflendirilir.
Mehmet DOKSANBİR
