Merhametini kaybetme, doğana geri dön..
Sahip olduğun yüz, senin gerçek yüzün. 

Başka maskeler, senin kurtarıcın olmasın.
Yoksa başkasının oyuncağı olursun..
İhtirasların, hırsın olmaktan çıkar..
Varlıkların kulu, kölesi olursun...
 ***
Mutluluk.
Senin mi, başkaların mı ?
Asıl mutluluk nedir sorguladın mı?

***
Bir çocuğun kuklası gibi mi yaşıyorsun?
Belkide sahibine bağımlı bir parazit gibi...
Belkide en iyi cevap senin içinde..

***
Hey çocuk bilir misin?
Kimileri düşünür, kimileri yol alır.
Kimileri de uyur.
Dünya bu şekilde yürür.

***

Hangisi olmak istersen belki de o olabilirsin.

***
Fakat dünyanın bu şekilde yürüdüğünün farkında mısın?
Sana farkettirebildiler mi?

***
İnsanlık dersini alamamış büyükler..
Herşeyi bildiğini zannederler.
Her yaşadığı anda eskiyi hatırlayanlar.
Ne hikayelerle büyümüşlerdi oysa..

***

Belkide yaşayamadıkları vardı ama çizgiler daha da arttı yüzlerinde.  

***
Herşeye sahip fakat sevgisiz büyüyen siz gençler.
Hep gelecekte yaşayacaksınız.
Bugünün tadını çıkarmayı öğrenemeden,
Mutluluğu hep kazanmanın sonucuymuş gibi algılayacaksınız.

***

Belki de yüzünüzde çizgiler bile oluşmasına izin vermeyeceksiniz.
Belki de merhameti , doğruluğu , saygıyı da biraz bile olsa unutacaksınız..
Belki de hissizleşip, robotlaşacaksınız.
Belki de her yeni bir gün için yüzünüze bir maske daha sipariş edeceksiniz.
Çünkü sende onlar gibi öğreneceksin.

***

Neden mi?

***

Çünkü herşeyin arasında yalnız büyümek zorunda kaldığın için.

***

Hadi çocuk .
Yalnızlıktan biraz çık insan ol.
Herşeye rağmen insan arasına karışıp hatır sor...

***


Mutluluk kelimesine gelince;

***

İnsanlıktan çıkaracak ihtiraslardan
vazgeçtiğinde,
Bir insan olduğunu hatırlağında,
Kendinin farkına vardığında,
Kendi kararlarını alabildiğinde,
Başkaların oyuncağı olmadığında,
Belki gerçek mutluluğun cevaplarını bulacaksın...

***

Bu arada gerçekleri ayırt etmek için maskelere de ihtiyaç duymayabilirsin...
Asıl mutluluk seninle olsun...
.

Sevgilerle,

Şükriye GÜNGÖR