Muazzez TOĞRUL

Çığlık…

Akşam haberlerini izlerken birçok kadın çığlığı duydum. O yüzden yazımın başlığını çığlık attım.

Mattia Ahmet Minguzzi’nin annesi Yasemin Akıncılar Minguzzi, oğlu için adalet isterken attığı çığlığı duymamak imkansızdı.
“Dayanamıyorum artık, sesimi duyun. Bugün benim çocuğumun başına gelen, yarın sizin çocuğunuzun başına gelmesin. Sosyal medyada yanımda olduğunu söyleyenler neden adliyede yanımda değil?” diyerek acısını çığlık çığlığa duyurmaya çalışıyordu.

Yasemin Minguzzi’nin yanında sadece, oğlu harçlığını çıkarmak için kuryelik yaparken öldürülen Zuhal Akman vardı.

Başka bir çığlık; kızının cesedi valizde çıkan Ayşe Tokyaz’ın annesinin çığlığıydı. Bu acının tarifine sözcükler yetersiz kalır.

Murat Çalık hastanede, annesi hastane önünde “Lütfen, çocukları var, oğlum ölüyor!” diye çığlık atıyordu.

Hz. Ali, asırlar öncesinden “Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.” demiştir.
Şahit olduğu haksızlığa karşı tarafsız kalanın, haksızlık yapandan ne farkı kalır?

Haklıdan yana taraf olmak da bir eylemdir. Taraf olmak, “Yanındayım” diyebilmek bir erdemdir. Donanım ister, bilgi ister.

Bu arada siz ne kadar haklı olsanız da muhatabınızın sizi anladığı kadar haklısınızdır. Muhatabınızın anlama kapasitesi kadar kendinizi, derdinizi, haklılığınızı anlatabilirsiniz. Her yol bilmeye çıkar. Bilmek istemeyene hiçbir şey anlatılamaz.

Çığlığınızı duymak isteyene, çığlığınızı her türlü duyurursunuz. Ama duymak istemeyene ne kadar çığlık atsanız da azdır. Bazen en yakınınızdaki duymaz çığlığınızı, Fizan’daki duyar.

Başkasının acısına duyarsız kalmak, “Bana ne” demek, insanlığımızı sorgulatmalıdır.

Ne mi yapılabilir?
Duyarak, görerek başlanabilir. Yokmuş, hiç olmamış gibi yapmak çözüm değildir.

Suç ve Ceza romanında Raskolnikov adalet ararken cinayet işler. Ama cinayeti hiç işlememiş gibi davranamaz. Vicdanına yenik düşer ve teslim olur. Roman kahramanı, suçlu kendisi olduğu halde hiç olmamış gibi yapamaz.

Sosyal medya, sesi alınanların sesi olarak kullanılabilir.
Bir mail atıp “Sesini duyuyorum” denilebilir.
Youtube’dan izlemek, “Yanındayım” demektir.
Ya da gidilebilir, gidilip onunla birlikte oturulabilir.

Çığlık attıran acılar bireysel değildir; hepimizin acısıdır.