BU NASIL HELAL 3!
Hanım, internet üzerinden biletini aldım! Dediğinde, memleket yolculuğum resmiyet kazanmış oldu!
Bin kilometreye yakın bir mesafe, gözümde çok büyüyordu!
Bana kalsa asla gitmezdim ama!
Bu kez mecburdum!
Oysa yirmili yaşlarda başlayan memuriyetimdeki izinlerde, her yıl ve yıllarca Türkiye nin her yerinden memleketime uçarak giderdim!
O nasıl bir özlemdi!
Çocukluğumun geçtiği, yatıp yuvarlandığım, çelik çomak oynadığım, ağlayıp güldüğüm, arkadaşlarımla okuldan kaçtığım, kavgalar yaptığım, dertlerimi paylaştığım, mahalle mahalle cirit attığım, pazarında tarlasında çalıştığım, simit sattığım, akşamları eve arka pencereden girdiğim, ırmağında çimdiğim, dayak yediğim ah memleketim…
Kalabalıktık,
Yer sofrasında tam yedi kaşık,
Ortada küçük bir bakır kazan,
Çorbaya daldırırdık,
14 numaraydı idare lambası,
Kısılırdı fitili gece yarısı,
Hikayeler anlatırdı büyük ablam,
Gölgeler devleşirdi duvarda,
Gelirdi kurt adam.
Otobüsler ilçemizin içinden geçmezdi, genelde sabaha karşı ve gece yarılarında çevre yolunda inerdim, o saatlerde in cin top oynar, uzaktan bekçi düdükleri duyulurdu, yıldızların altında ve uluyan köpeklerin arasından, yol boyu ahırların dizili olduğu yerlerden gelen kemre kokusu eşliğinde ve büyük bir hasretle ve zevkle yolları aheste aheste adımlardım.
Önce annem sonra babam gittiğinde! memleket yolculuklarımda bitmiş oldu!
O günleri ne zaman gözlerimi yumup sinema şeridi gibi hayalime getirsem, genzimde bir acılık, yanaklarımda bir ılıklık duyarım!
Arkadaş ıslıklarıyla kendimizi sokaklara attığımız 1980 li lise yıllarımızın her yerde izleri vardı! Arkadaşlarımla hatıralarım vardı!
En son babamın cenazesi münasebetiyle geldiğim ilçeme 9 yıl sonra ilk defa gitmek üzere hazırlanmıştım!
9 yıl halledilmeyen problemi şimdi bir hakim halledecekti!
Hanım; otelden de yerini de ayırt ettim! Dediğinde yaslandığım yerde soluma dönerek ağladım!